Για τους συναδέλφους.....
Η διδασκαλία των φυσικών επιστημών δεν μπορεί και δεν πρέπει να περιορίζεται στην διδακτέα ύλη και στο σχολικό βιβλίο. Για να κατανοήσουν οι μαθητές μας τον κόσμο πρέπει να ασχοληθούμε με αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και να τα εντάξουμε στην διδασκαλία μας. Παρατηρήσεις, διορθώσεις, προτάσεις θα βοηθήσουν στην βελτίωση του περιεχομένου του ιστολογίου.

Για τους μαθητές μου....
Τα πάντα περιστρέφονται γύρω από το διαδίκτυο. Είναι φοβερό εργαλείο και πρέπει να μάθετε να το χρησιμοποιείτε. Στο ιστολόγιο θα βρείτε αναρτήσεις που θα χρησιμοποιήσουμε στην πορεία των μαθημάτων και διάφορους συνδέσμους σχετικά με τις φυσικές επιστήμες.


Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

ΦΒΑ - Πλαστικά

Η χρήση του πλαστικού δημιουργεί πολλά προβλήματα στο περιβάλλον κυρίως λόγω της πολύ αργής αποικοδόμησης τους. Για αυτό το λόγο εχει δημιουργηθεί μια καινούργια γενιά πλαστικών τα ΦΒΑ - πλαστικά τα οποία μπορούν να διασπαστούν ευκολότερα. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να αυξηθεί η χρήση του πλαστικού. Ο καλύτερος τρόπος για την προστασία του περιβάλλοντος είναι η μείωση των σκουπιδιών μέσω της ελλάτωσης της κατανάλωσης άχρηστων προιόντων ή προιόντων μιας χρήσης.
Το άρθρο που δημιοσιεύεται στο www.sciencenews.gr   περιέχει χρησιμές πληροφορίες για τα βιοαποικοδομήσιμα πλαστικά




Κυριακή 15 Μαΐου 2011

Ίδιος με τη Γη.

Αμερικανοί αστρονόμοι ανακάλυψαν πλανήτη με βραχώδη επιφάνεια, ατμόσφαιρά και νερό, που μοιάζει στη Γη ακόμα και ως προς το μέγεθος. Εκτιμούν ότι θα μπορούσε να κατοικηθεί (Vid+Pics). Δημοσίευση στο http://news247.gr/kosmos/science/anakalypsan_ekswplanhth.556540.html

Και όμως υπάρχει πλανήτης που μοιάζει περισσότερο από κάθε άλλο με τη Γη!
Είναι Αμερικανοί αστρονόμοι που τον ανακάλυψαν και  πιθανώς διαθέτει βραχώδη επιφάνεια, ατμόσφαιρα και νερό, έχει το μέγεθος περίπου του δικού μας, θα μπορούσε να είναι κατοικήσιμος λόγω της κατάλληλης θερμοκρασίας του και περιφέρεται γύρω από ένα κοντινό άστρο.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι πάρα πολλοί, ίσως 20 έως 40 δισεκατομμύρια "γήινοι" εξωπλανήτες υπάρχουν μόνο στο γαλαξία μας  και σιγά-σιγά θα ανακαλύπτονται, καθώς εντείνεται η σχετική αστρονομική έρευνα.
Πρόκειται για τον εξωπλανήτη Γκλιέζε 581g  που παρουσιάζεται στο περιοδικό αστροφυσικής “Astrophysical Journal”. Χρειάστηκαν 11 χρόνια παρατηρήσεων από αστρονόμους του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια - Σάντα Κρουζ και του Ινστιτούτου Κάρνεγκι της Ουάσογκτον, υπό τον καθηγητή αστρονομίας και αστροφυσικής Στίβεν Βογκτ για να τον ανακαλύψουν. Η έρευνα έγινε με  τη βοήθεια του δέκα μέτρων τηλεσκοπίου Κεκ της Χαβάης

Ο εξωπλανήτης Γκλιέζε 581g περιστρέφεται σε σχεδόν κυκλική τροχιά κάθε 37 γήινες μέρες γύρω από το άστρο-νάνο Γκλιέζε 581 μαζί με άλλους πέντε εξωπλανήτες. Βρίσκεται σε απόσταση «μόνο» 20 ετών φωτός από τη Γη , στον αστερισμό του Ζυγού.
Ο πλανήτης φαίνεται να έχει τριπλάσια έως τετραπλάσια μάζα και διάμετρο μεγαλύτερη κατά 1,2 έως 1,4 φορές σε σχέση με τη Γη. Δεν είναι ούτε πολύ ζεστός, ούτε πολύ κρύος (η μέση θερμοκρασία του εκτιμάται σε μείον 31 έως μείον 12 βαθμούς Κελσίου), πράγμα που τον τοποθετεί στην «ιδανική» ζώνη των κατοικήσιμων πλανητών, που θα μπορούσαν να φιλοξενούν κάποιες μορφές ζωής.

 Η πιο κατοικήσιμη περιοχή του πλανήτη θα είναι αυτή που αποτελεί το "σύνορο" ανάμεσα στις ζώνες του φωτός (με εκτιμώμενη θερμοκρασία 71 βαθμών Κελσίου) και του σκοταδιού (με θερμοκρασία μείον 34 βαθμών). Όμως, θα είναι δύσκολο οι επιστήμονες να μάθουν αν όντως ο συγκεκριμένος εξωπλανήτης φιλοξενεί ζωή, τουλάχιστον μέχρι να αναπτυχθούν νέες μέθοδοι και τεχνικές για την εξ αποστάσεως μελέτη ιχνών ζωής στην ατμόσφαιρα ενός τόσο μακρινού ουρανίου σώματος.
Μέχρι στιγμής έχουν βρεθεί περίπου 500 εξωπλανήτες, αλλά κανείς ως τώρα δεν φαινόταν να πληροί τις προϋποθέσεις για φιλοξενία ζωής.

Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Ο Δαρβίνος στο Αιγαίο.

Υπάρχουν πολλά είδη ζώων (ειδικά σε μικρά και απομονομένα νησιά) στο Αιγαίο από τα οποία μπορούμε να διαπιστώσουμε την ισχύ της θεωρίας της φυσικής επιλογής του Δαρβίνου. Ενα ακόμα στο δημοσιευμα στα Νέα http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4630243 από το οποίο αντιγράφω

Σαύρα - γίγας στις ∆ιαβατές

Το µέγεθός της είναι έως και 40% µεγαλύτερο από αυτό του ίδιου είδους που κατοικεί στη γειτονική Σκύρο

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΡΙΚΚΗΣ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 10 Μαΐου 2011

Η σαύρα της Σκύρου, Podarcis gaigeae,  είναι ενδηµικό είδος και κατά µία εκδοχή  βρέθηκε στη Σκύρο και στα τριγύρω  νησάκια ίσως και πριν 3,5 εκατοµµύρια  χρόνια, όταν η άνοδος της στάθµης  της θάλασσας, τα διαχώρισε από την  υπόλοιπη ξηρά. Η σαύρα «γίγας»  (αριστερά στην φωτογραφία) που ζει στο  νησάκι ∆ιαβατές έχει µέγεθος έως και  40% µεγαλύτερο από τις σαύρες του ίδιου  είδους που ζουν απέναντι, στη Σκύρο
Σε ένα µικρό, ακατοίκητο νησάκι απέναντι από τη Σκύρο, τις ∆ιαβατές, βρίσκεται το βασίλειο της ελληνικής γιγαντόσωµης σαύρας! Είναι η σαύρα της Σκύρου, γνωστή στη διεθνή βιβλιογραφία ως Podarcis gaigeae. Πρόκειται για ενδηµικό είδος, δεν ζει δηλαδή πουθενά αλλού στονκόσµο παρά µόνο στη Σκύρο και στα αντικρινά νησάκια.

Ωστόσο,σε ένα από αυτά τα νησάκια, τις ∆ιαβατές, που έχει µάλιστα πλούσια βλάστηση αποτελούµενη κυρίως από νιτρόφιλα είδη, οι σαύρες έχουν γίνει γίγαντες. Το µέγεθός τους είναι έως και 40% µεγαλύτερο από τις αντίστοιχες σαύρες του ίδιου είδους που ζουν στη Σκύρο και τις πολυάριθµες νησίδες.

Το γεγονός αυτό ξένισε τους επιστήµονες γιατί συνήθως τα διάφορα είδη ζώων που διαβιούν αποµονωµένα στα νησιά όχι µόνο δεν πάσχουν από γιγαντισµό αλλά ενίοτε είναι µικροκαµωµένα, όπως οι µικροί ελέφαντες που ζούσαν µέχρι και πριν από µερικές χιλιάδες χρόνια στην Τήλο.

Φαίνεται όµως πως στις ∆ιαβατές κάτι περίεργο συµβαίνει εδώ και πολύ καιρό, µε αποτέλεσµα οι σαύρες που ζουν εκεί µεγαλώνουν γρήγορα και θεαµατικά. Σε τέτοιο βαθµό ώστε πολλές φορές αλληλοεξοντώνονται για να µην αρπάξει η µία την τροφή της άλλης.

Με το σκάφος του ευαισθητοποιηµένου Σκυριανού Κυριάκου Αντωνόπουλου, οµάδα ειδικών µε συντονιστή τον επίκουρο καθηγητή Ζωικής Ποικιλότητας στο Τµήµα Βιολογίας του Πανεπιστηµίου Αθηνών Παναγιώτη Παφίλη και επιστηµονικό υπεύθυνο Ευστράτιο Βαλάκο, αναπληρωτή καθηγητή Περιβαλλοντικής Φυσιολογίας στο Πανεπιστήµιο Αθηνών, άρχισαν να επισκέπτονται τη Σκύρο και τα γειτονικά νησάκια του Αρχιπελάγους, µε σκοπό να εξακριβώσουν πού οφείλεται ο γιγαντισµός των σαυρών. Στην οµάδα µετέχουν ο υποψήφιος διδάκτορας Βιολογίας Κώστας Σαγώνας και ο λέκτορας του Τµήµατος Βιολογίας του Πανεπιστηµίου του Τελ Αβίβ Μεχίρι Σαΐ. Η έρευνα που διήρκεσε πολλά χρόνια χρηµατοδοτήθηκε από το Ιδρυµα Ιωάννη Σ. Λάτση και όπως ανέφερε στα «ΝΕΑ» ο κ. Π. Παφίλης, οι ιδιαίτερες περιβαλλοντικές συνθήκες που επικρατούν στις ∆ιαβατές ενθάρρυναν τις σαύρες να αποκτήσουν χαρακτηριστικά… γίγαντα.

ΣΕ ΑΥΤΟ λοιπόν το µικρό νησάκι που απέχει κάτι περισσότερο από 5 χιλιόµετρα από τη Σκύρο, οι σαύρες δεν έχουν εχθρούς. ∆εν απειλούνται από θηρευτές όπως οι γάτες ή τα φίδια. Από την άλλη πλευρά, δεν αγχώνονται να βρουν τροφή επειδή ο αγαπηµένος τους µεζές, τα έντοµα, υπάρχουν σε αφθονία. Αυτοί οι δύο λόγοι εξηγούν εν µέρει το γιατί οι σαύρες στις ∆ιαβατές είναι γιγαντόσωµες, όµως δεν αποκαλύπτουν ολόκληρη την εικόνα του παζλ.

«Το επόµενο βήµα που έπρεπε να κάνουµε ήταν να βρούµε γιατί αυτό το νησάκι, σε αντίθεση µε τα υπόλοιπα τριγύρω, φιλοξενεί µεγάλο πληθυσµό εντόµων» συνεχίζει ο κ. Παναγιώτης Παφίλης.

Σύντοµα αποδείχθηκε ότι τα έντοµα προσελκύονταν από τα νιτρόφιλα είδη, φυτά που αναπτύσσονται χάρη στην ύπαρξη αζώτου. Πολλή πρασινάδα, θαλερά φυλλώµατα και υπερπληθυσµός εντόµων.

Αλλά πώς βρέθηκε τόσο πολύ άζωτο εκεί; Ο τελευταίος γρίφος για να αποκαλυφθεί το µυστικό των «γιγαντιαίων» σαυρών κρυβόταν στον αέρα! Και µάλιστα στους γλάρους που έχουν καταστήσει το µικρό νησάκι ορµητήριο.

Οι γλάροι λοιπόν, όπως διαπίστωσαν οι ειδικοί, φτιάχνουν κάθε χρόνο 50-60 φωλιές και έχουν συστήσει ακµαία αποικία. Εκεί φέρνουν το φαγητό τους, τα ψάρια. Τα υπολείµµατα που πέφτουν στο έδαφος τροφοδοτούν µε άζωτο το χώµα. Τον ίδιο ρόλο έχουν και τα περιττώµατά τους, οι κουτσουλιές, που αποτελούν µια πρώτης τάξεως φυσική λίπανση.

Αυτό είναι λοιπόν το µυστικό της σαύρας - γίγαντα και θα συνεχίσει για πολύ ακόµη να είναι. Τα θηλυκά άτοµα, όπως διαπίστωσαν οι ειδικοί, δεν γεννούν όπως θα ανέµενε κανείς πολλά και µικρά αυγά – ώστε να επιζήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα. Αντίθετα γεννούν πολλά και µεγάλα αυγά διασφαλίζοντας έτσι τη µακροβιότητα του αποµονωµένου βασιλείου τους.

Ο γιγαντισµός της οφείλεται εν µέρει στην αφθονία τροφής και στην έλλειψη θηρευτών
Π. Παφίλης:
«Οι σαύρες που ζουν στη Σκύρο έχουν µέσο µήκος από 15 µέχρι 18 εκατοστά, µαζί µε την ουρά, ενώ οι ίδιες σαύρες που ζουν στις ∆ιαβατές µπορεί να φθάσουν ή να ξεπεράσουν τα 25 εκατοστά»